فیلم یدو برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم در سی و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر شد
فیلم یدو داستان زندگی پسر بچه ای است که زندگی با تمام حقیقت ها و تلخی هایش چشم به او دوخته و به سرعت به سمت بزرگ شدن هدایتش می کند.

برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم
همین بس که بدانید فیلم یدو محصولی مشترک از بنیاد سینمایی فارابی و کانون پرورش فکری کودکان است و برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم جشنواره فجر امسال شد.
فیلم درباره پسر نوجوانی که جنگ زندگی اش را تغییر میدهد و به درک تازه ای از خویش می رسد، کفایت میکند تا برگردید به سال های آغازین دهه هفتاد، زمانی که فیلم های قصه گوی سینمای با محوریت کودکان در اوج بود.
موجی که شاید با خانه دوست کجاست؟ عباس کیارستمی و غریبه کوچک بیضایی آغاز شده باشد اما بعدا موجب کشف نسل جدیدی از سینماگران ایرانی چون کیومرث پوراحمد، مجید مجیدی، محمدعلی طالبی، ابراهیم فروش و کمال تبریزی شد و به واسطه تفکرات و سلیقه آنها مسیر دیگری را پیمود. به مرور زمان با باز شدن پای ستاره های بزرگتر دیگر جایی برای کودکان در سینمای ایران باقی نماند و سال هاست که از آن مدل فیلم ها خبری نیست.
اگر با این پیش زمینه به فکرتان رسیده که با فیلمی قدیمی و کهنه سروکار دارید، در نظر داشته باشید که جدای از پتانسیل بالای این مدل فیلم سازی در ایران که تعدادی بهترین آثار سینمایی در چند دهه گذشته را رقم زده، مهدی جعفری هم با دو فیلم قبلی خودش ثابت کرده که علاقه مند به روایت قصه هایی است که موقعیت های انسانی عنصر اصلی آنهاست و همین میتواند به فیلمی گرم و دلپذیر و دور از الگوهای تکراری سینمای امروز ایران باشد و برای همین برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم شد.
واکنش منتقدان به برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم
با اعلام نامزدهای سی و نهمین جشنواره فیلم فجر و حضور پررنگ و غافلگیر کننده فیلم یدو، احتمالا کسانی که قید تماشای این فیلم را زده بودند، برای دیدن آن کنجکاو خواهند شد.
ساخته جدید مهدی جعفری ظاهرا حسابی اعضای هیئت داوران را تحت تاثیر قرار داد و شیفتگی منتقدان در جشنواره با وجود استقبال از فیلم به اندازه داورها نیست. عنصر اصلی و گیرای یدو در برخورد با مخاطب حس و حال و فضای فیلم است که حول محور شخصیت اصلی آن بنا شده اما در روایت و پیش برد داستان به خیلی از سوالات اساسی پاسخ قانع کننده ای نمیدهد. مثلا مهمترین مسئله توجیه تصمیم و انگیزه شخصیتها برای ماندن در آبادان و ترک نکردن شهر است که منطق بیرونی و مشخصی ندارد.

Pingback: یک ملیون و 250 هزار تماشاگر سینمای آنلاین - رز🌹 فیلم🎬 | RozFilm